Forever: rozdział 17

Proszę nie spamować pod rozdziałem, jest do tego specjalna strona.Proszę przeczytać notkę pod rozdziałem. Życzę miłego czytania.

-Olivia-
-Ja jutro wyjeżdżam- powiedziałam stanowczo do brata, ale chyba do niego to nie docierało.
-Nie postępuj jak dziecko. Od miłości nie uciekniesz.
-Już postanowiłam i nikt tego nie zmieni. Koniec tematu.- Po tych słowach wyszłam z pomieszczenia, trzaskając przy tym drzwiami.
Udałam się do swojego pokoju i zamknęłam się na klucz. Nie tracą  ani chwili, chwyciłam za walizkę i zaczęłam się pakować. Nie mogłam tutaj zostać, za bardzo go kocham, a poczucie winy mnie wykańcza. Zdenerwowana tym wszystkim rzucałam ubrania gdzie popadnie aż w końcu nie wytrzymałam i zaczęłam płakać.
(...) Następnego dnia obudziłam się oparta o walizkę. Spojrzałam na zegarek. Właśnie dochodziła godzina szósta. Zerwałam się na równe nogi i dokończyłam pakowanie. W tym czasie zadzwoniłam po taksówkę. Zeszłam na dół i rozejrzałam się po domu. Ciężko jest mi zostawiać to wszystko, ale nie mam wyboru. Chwyciłam za kartkę i długopis. Chciałam im tyle powiedzieć, przeprosić za wszystko, ale w końcu napisałam na niej jedynie słowo "przepraszam". Taksówka przyjechała pod dom, więc wzięłam walizki i wyszłam na zewnątrz. Kiedy samochód zaczął się oddalać od domu chłopaków, było mi coraz ciężej. Niebo zaczęło płakać a ja razem z nim. Kilka minut później byłam już na lotnisku. Jak zwykle bym się spóźniła na swój lot, ale na szczęście udało mi się zdążyć. Usiadłam wygodnie w fotelu i zapięłam pasy. Samolot wystartował, a w moich oczach zbierało się coraz więcej łez. Chciałam jak najszybciej znaleźć się w Nowym Yorku. Stewardessa podała mi gazetę i oczywiście na pierwszej stronie musiał być artykuł o mnie i o Harry'm. Szybko odłożyłam  ją na bok i wtuliłam się w fotel, po czym usnęłam. Wszystkie zmartwienia wreszcie mnie opuściły. Kiedy się obudziłam, zauważyłam że ktoś siedzi obok mnie. Wyprostowałam się i wpatrywałam się w okno. Chwilę później przyszła stewardessa i poinformowała wszystkich, że zaraz będziemy lądować, więc zapięłam pasy.  Nie lubię startów i lądowań, bo wtedy czuje jak wszystko podchodzi mi do gardła. Przy lądowaniu chwyciłam mocno za ramię mojego sąsiada i zamknęłam oczy. Kiedy było już po wszystkim odetchnęłam z ulgą.
-Przepraszam, ale nie lubię lądowań.- Powiedziałam do chłopaka.
-Nic nie szkodzi.- Uśmiechnął się do mnie i wyciągnął w moim kierunku dłoń.- Jestem Patrick.
-Olivia, miło cię poznać.-Powiedziałam do mężczyzny, po czym oboje opuściliśmy samolot.
Wyszłam z lotniska i wsiadłam w pierwszą napotkaną taksówkę. Chwilę później byłam już przed swoim nowym mieszkaniem. Jestem już gotowa zacząć wszystko od początku , bez chłopaków. Wreszcie będę mogła poświęcić się temu co naprawdę kocham robić.
(...) Minęły dwa lata odkąd wyjechałam z Londynu. Przez ten czas rozmawiałam z bratem zaledwie kilka razy. Blog stał się sposobem na wypełnienie wolnego czasu, a Patrick wspaniałym przyjacielem. Dzięki niemu odkryłam swój talent aktorski i już niedługo mam zagrać w filmie, a razem ze mną ma grać jeden z członków One Direction. Z tego powodu jestem zmuszona wrócić do Londynu. Cieszę się, że mój przyjaciel leci tam ze mną. Dzięki jego towarzystwie czas leci szybciej i nie wiadomo kiedy znalazłam się z powrotem w Londynie. Zaraz z lotniska pojechaliśmy na spotkanie w sprawie filmu. Serce zaczęło mi szybciej bić kiedy ujrzałam Harry'ego.
-Witam panią.-Przywitał się ze mną manager chłopaków.
Zaczęły się rozmowy, a ja siedziałam tam i wymieniałam się spojrzeniami z bratem, próbując przy tym uwolnić się od uwodzicielskiego wzroku Harry'ego.
-A więc postanowione. Jeden z was zagra z Olivią w moim nowym filmie.- Powiedział z radością mój szef, po czym ciągnął dalej.- Przejrzałem już wasze wszystkie nagrania i zdecydowałem, że do tej roli świetnie nadaje się...- serce mi stanęło.
(...) Nadal nie mogłam uwierzyć w to wszystko. Nasi "szefowie" zostali jeszcze w sali konferencyjnej, a my wyszliśmy z budynku.
-Cieszę się, że już wróciłaś siostrzyczko.- Liam przytulił mnie do siebie, a reszta towarzystwa zrobiła wielkie oczy.
-Jejku nie poznałem cię.- Powiedział zdezorientowany Lou, po czym on także mnie przytulił.
Zauważyłam, że w naszym kierunku biegnie jakaś blondyna. Dopiero po chwili zorientowałam się, że to jest Alicja.
-Witaj kochanie!-Przywitała się z Harry'm, po czym czule go pocałowała.
To był cios w serce. Nadal go kochałam. Nawet będąc od niego tysiące kilometrów, nie potrafiłam o nim zapomnieć. Pod powiekami czuję łzy. Nie wolno mi się rozpłakać, nie tutaj. Powtarzam to sobie w głowie. Nie mogę płakać. Liam przygląda mi się bez słowa.
-Jak wam się udało spotkanie?- Zapytała i kiedy już Lou miał jej odpowiedzieć, przerwała mu i ruszyła w moim kierunku.- Olivia jak ja się za tobą stęskniłam.- Przytuliła mnie do siebie.
Pociągnęła mnie za rękę i zaprowadziła do środka, mówiąc chłopakom, że musimy porozmawiać.
-O czym chciałaś rozmawiać?- Zapytałam szorstko.
-Masz zostawić Harry'ego w spokoju.
-Nie rozumiem.
-Widzę jak na siebie patrzycie. Nie po to tak się trudziłam , żeby zrobić te kilka zdjęć, żebyś mi go zabrała.
-Co?! A więc to twoja sprawka?! Miałam cię za przyjaciółkę. Czemu mi to zrobiłaś?!
-Nigdy nie byłam twoją przyjaciółką. Chodziło mi tylko o Harry'ego, żeby mnie w końcu zauważył, ale nie przypuszczałam, że ty mi w tym pomożesz, całując się z Zayn'em.- Uśmiechnęła się wrednie.- Teraz to ja jestem tą najlepszą dziewczyną i mogę mieć co chcę. I to wszystko dzięki pieniądzom Harry'ego.
-Jak tak możesz?
-Całkiem normalnie.A i jeszcze jedno. Lepiej żeby nie przyszło ci do głowy mówić o tym wszystkim komukolwiek, bo możesz nie zagrać w tym filmie, a z czego wiem on ma cię wypromować.- Powiedziała po czym poszła w kierunku wyjścia.
Stałam jak wryta i nie wiedziałam, co mam zrobić. Obróciłam się tyłem do drzwi i zaczęłam płakać. Słyszałam jak drzwi się zamykają i otwierają, a ja dalej stałam w tym samym miejscu. Nagle poczułam czyjąś dłoń na ramieniu, a później usłyszałam jego kojący głos...

______________________________________________________________

Hej miśki! Na wstępie chcę was bardzo przeprosić za moją długą nieobecność tutaj i na waszych blogach, postaram się wszystko nadrobić w tym tygodniu. Oczywiście mam dwa powody czumu tak długo nie dodawałam kolejnego rozdziału. Pierwszy jest taki, że w ostatnim tygodniu codziennie mieliśmy jakieś sprawdziany i kartkówki, a drugim powodem był, podkreślam był, chłopak. Dziękuje dragonfly za życzenia. Już sama nie pamiętam od jak dawna jesteś ze mną i komentujesz każdy mój rozdział. Bardzo Ci dziękuje. Oczywiście odwiedzę Twój blog w wolnej chwili. A teraz wracając do rozdziału. Ciekawy czy też nie? To pozostawiam waszej opinii. A co może się wydarzyć w następnym rozdziale? Tego nawet najstarsi górole nie wiedzą. 

Kolejna nominacja do LA. Wielkie dzięki.

1. Co jesteś w stanie zrobić dla najlepszej przyjaciółki?

Dal przyjaciółki mogę zrobić prawie wszystko. Moje przyjaciółki dobrze o tym wiedzą.
2. Jaki jest twój ulubiony język?

Bardzo lubię język francuski, może dlatego że bardziej mi wchodzi do głowy niż angielski.
3. Lubisz tańczyć i dokładnie jaki rodzaj?

Lubię tańczyć, taniec nowoczesny.
4. Ulubiony film i najlepszy fragment?

Nie mam ulubionego filmu, ale bardzo zapadł mi w pamięć film "Od początku do końca". Najlepsze fragmenty w tym filmie zaczynają się po upływie 30 min chyba.
5. Twój najdziwniejszy sen?

Że wszystkie kaczki, które usiądą na wodzie zdychają. Tak wiem to jest strasznie głupie.
6. Najdziwniejsza potrawa jakiej próbowałeś?

OMG, nie mam pojęcia.
7. Twój idol.

Tak się teraz zastanawiam i nie mogę niczego wymyślić.
8. Co najbardziej cenisz w ludziach?

To że potrafią bezinteresownie pomagać, są prawdomówni i zawsze mogę na nich polegać.
9. Ulubiona gra w karty?

Umiem grać tylko w "Remika" hehe...:D
10. Wymyślony przedmiot, którego uczyłbyś się najchętniej?

Uciekanie z lekcji? Hehe... nie wiem.:D
11. Grasz na jakimś instrumencie, a jeżeli nie to na jakim byś chciał?

Gram na flażolecie i pomału uczę się grać na gitarze.

The Versatile Blogger Award

Zostałam nominowana przez Gabriela Gaby za co bardzo dziękuje.

Według zasad, powinnam:
- podziękować nominującemu
- ujawnić 7 faktów o sobie
- ujawnić nagrodę u siebie na blogu
- nominować 10 blogów
- przekazać informację o nominacji autorom blogów.

A więc siedem faktów o mnie:

• Nigdy nie oglądam filmów dwa razy, gdyż za drugim razem tracą one swoją magię, tak samo jest z książkami.
• Kiedy trzeba potrafię być bardzo wredna, niektóre osoby już się o tym przekonały.
• Nadal nie wiem kim chcę być w przyszłości, chodź ostatnio powiedziałam , że zostanę psychologiem.
• Łatwo się zakochuje, a później długo nie mogę zapomnieć o tej drugiej osobie.
• Co roku dostaje około 24 szczepień.
• Kiedy jestem smutna zawsze włączam wesołe piosenki lub dzwonie do kolegów.
• Bardzo bym chciała osobiście poznać chodź jednego z moich czytelników.

Nominuję:

http://love-me4-ever.blogspot.com
http://rock-me-tonight.blogspot.com/
http://tysia1997.blogspot.com
http://przez-swiat-z-aparatem.blogspot.com
http://indywiidualne.blogspot.com
http://imagine-day.blogspot.com
http://otiscodzien.blogspot.com/
http://pfilialove.blogspot.com/
http://twoofriends.blogspot.com/
http://viva-la-vida-sin-fronteras.blogspot.com
Kocham was...

Bay...<33333