In the shadow of love: rozdział 23

-Olivia-
Tak długo czekałam na ten dzień i wreszcie on nadszedł. Mogłam teraz przytulić się do swojej siostry. Przez dłuższy czas myślałam, że jestem jedynaczką i już nigdy nie będę miała rodzeństwa. Jednak w głębi duszy czułam że jest ktoś na tym świecie naprawdę mi bliski. Kiedy rodzicie powiedzieli mi, że jestem adoptowana, to na początku byłam zdziwiona. Później powiedzieli mi że mam siostrę. Wtedy byłam zła na nich, że zostawili moją siostrę i wzięli tylko mnie ze sobą, ale kiedy powiedzieli mi, że ona jest z rodziną moja złość opadła. Dowiedziałam się także że moi biologiczni rodzice zginęli w wypadku, a moją siostrą opiekuje się ciocia. Bardzo chciałam do nich jechać. I teraz jestem tu - w Londynie z moją siostrą.
-Jak ci minął lot?- Spytała ocierając łzy.
-Całkiem dobrze, ale teraz chciałabym być już w domu. Jestem strasznie zmęczona.
-No to chodźmy.- Wzięła jedną z moich walizek, złapała mnie za rękę i pociągnęła za sobą.- Olivio poznaj mojego chłopaka Liama.- Przedstawiła mnie dobrze już mi znanemu jednemu z pięciu członków One Direction. Ale czy ona powiedziała "mojego chłopaka"? 
To nie możliwe. Liam Payne chłopakiem mojej siostry! Po prostu nie mogę uwierzyć. Żebyście widzieli moją minę, zrobiłam takiego wytrzeszcza, że o mało co mi oczy z orbit nie wyskoczyły. Jednak w porę się ocknęłam i przywitałam się z chłopakiem. Chwilę później byliśmy już w drodze do domu. Na miejscu przywitałam się z ciocią, porozmawiałam z nią trochę i poszłam do przygotowanego dla mnie pokoju. Zadzwoniłam do rodziców i poinformowałam ich, że jestem już na miejscu i nic mi nie jest. Później wzięłam jedną z walizek i zaczęłam się rozpakowywać, ale ledwo co ułożyłam bluzki w jednej z szafek, to do mojego pokoju wpadła Blanka i złapała mnie za rękę i pociągnęła za sobą, mówiąc przy tym że jeszcze zdążę się rozpakować, a teraz mam gdzieś z nią iść. Niestety moje słowa sprzeciwu tu nie pomogły. Uparła się i musiałam z nią iść. Zostałam zawleczona mimo woli pod jakiś budynek. Blanka zadzwoniła do drzwi, a w nich ukazał się Li. Zaprosił nas do środka i jeszcze raz się przywitał. Z wielkiego holu weszliśmy do równie wielkiego salonu. Stanęłam w drzwiach i ani myślałam się ruszyć, kiedy zobaczyłam pozostałych członków zespołu. Moja siostra oczywiście popchnęła mnie dzięki czemu wróciłam do rzeczywistości. Przywitałam się ze wszystkimi członkami One Direction, no prawie wszystkimi, bo w salonie nie widziałam Harry'ego Styles'a. Usiadłam ze wszystkimi przed wielkim telewizorem i zaczęliśmy rozmawiać. Niektóre z pytań były dla mnie trudne, ale postanowiłam odpowiadać na każde pytanie jakie tylko mi zadadzą. Usłyszałam dźwięk zamykających się drzwi.
-O...Pewnie Harry wrócił. Pójdę sprawdzić.-Powiedział Zayn i wyszedł z salonu.
Jakieś trzy może cztery minuty później pojawił się z powrotem w towarzystwie Harry'ego. 
-Cześć wszystkim!
-Cześć!-Powiedzieli wszyscy chórem.
-Harry poznaj moją siostrę Olivie.-Przedstawiła mnie moja siostra. 
On podał mi rękę i długo mi się przyglądał. Jego mina przypominała moją, kiedy Blanka powiedziała, że Liam to jej chłopak.
-Harry-
Utonąłem w jej pięknych oczach. Nie mogłem wypowiedzieć z siebie ani jednego słowa. Ona jest taka śliczna. Ach... Harry opanuj się. Nie możesz się w niej zakochać. Niestety te oczy i ten uśmiech sprawiły, że nie mogłem złapać oddechu. Moje serce zaczęło bić mocniej jakby zaraz miało wyskoczyć mi z piersi. Zayn szturchnął mnie i się ocknąłem. 
-Cześć, jestem Harry.-Powiedziałem to z uśmiechem na ustach.
-Olivia, miło cię poznać.
To chyba najpiękniejszy uśmiech, który kiedykolwiek widziałem. Siedzieliśmy w salonie i rozmawialiśmy. Nie mogłem oderwać oczu od Olivii. Nadszedł wieczór. Do Blanki zadzwoniła ciocia i kazała im już wracać do domu. Pożegnaliśmy się z nimi,a ja odprowadziłem je do drzwi. Coś kazało mi zatrzymać Olivie. Złapałem ją za rękę i przyciągnąłem do siebie. Spojrzałem w jej oczy, złapałem w tali i...

_______________________________________________

Hej! Mamy już rozdział 23. Jest to już mój 50 post na tym blogu. Aż sama w to nie mogę uwierzyć. Wracając do opowiadania. Rozdział w sumie jest ok, oczywiście mógłby być lepszy. Ocenę pozostawiam wam. Dziękuje za wszystkie komentarze i oczywiście proszę o kolejne.

Bay...<33333

P.S.

A teraz małe ogłoszonko. A więc tak: Ogłaszam konkurs w dwóch kategoriach. 

Pierwsza kategoria to wykonanie rysunku przedstawiającego One Direction. Natomiast druga kategoria to napisanie imagina z wybranym przez siebie członkiem One Direction. Do wygrania jest trzytygodniowe  reklamowanie bloga i mała niespodzianka w postaci pocztówki.:D

Prace można wysyłać do końca miesiąca czyli do 30 września na e-mail: piszecomysle@gmail.com

W mailu należy podać: adres bloga, swój login i e-mail, no i oczywiście swoją prace.