Find Happiness: rozdział 7

Obudziłam się wraz ze wschodem słońca i nie mogłam zasnąć. Zeszłam na dół i kierowałam się do kuchni. Kiedy tam weszłam zauważyłam postać krzątającą się obok lodówki. Podeszłam bliżej, aby zobaczyć co ten ktoś robi. Wtedy się odwrócił:

-Ale mnie przestraszyłaś-powiedział przerażony Liam.

-Jestem aż taka straszna.-zaśmiałam się.-Co ty tu robisz o tej porze?

-To samo co ty. Nie mogę zasnąć. Za dużo chyba myślę.

-A o czym? 

-O mojej przyjaciółce.-Posmutniał i po chwili milczenia zaczął mówić dalej- wiesz...Bardzo mi ją przypominasz. Miała dokładnie takie same oczy jak ty. Tylko że...-urwał i chyba nie zamierzał dokończyć, gdyby nie ta moja ciekawość.

-Tylko co?-dopytywałam.-No proszę powiedz.

-Tylko ona nie żyje. Zmarła ponad rok temu.

-Tak mi przykro.-Powiedziałam i przytuliłam się do niego. Chyba go to zdziwiło bo przez dłuższy czas stał jak słup.- To może chodźmy się gdzieś przejść, przecież nie będziemy tu siedzieć i płakać.-uśmiechnęłam się do niego, a on zrobił to samo. 

Pokiwał głową na zgodę i ruszyliśmy w stronę wyjścia. Ubraliśmy na siebie coś ciepłego i wyszliśmy z domu. Dużo mi opowiadał o swojej przyjaciółce. Mówił jak spędzali czas, jak pomagał jej kiedy miała kłopoty i jak pokazał jej to miejsce. Nie mogłam uwierzyć w to co mówił. Gdyby nie wspomniał o tym miejscu myślałabym że chodzi o jakąś inną dziewczynę, ale teraz byłam święcie przekonana że on mówi o mnie. Wszystko się zgadzało z tym jak ja spędzałam czas z Friend. Czyli że to musi być on. To on jest moim przyjacielem. Dlaczego od razu go nie poznałam. I dlaczego on myśli że ja nie żyje?

-Przepraszam cię, ale ja już wrócę do domu. Muszę pobyć chwilę sama.-Powiedziałam i czym prędzej pobiegłam w stronę budynku. 

Wbiegłam do środka. Po drodze na górę minęłam Monikę i Niall'a. Wpadłam do pokoju i zaczęłam płakać. "Dlaczego on myśli że ja nie żyje?". To pytanie nie dawało mi spokoju. Tak długo go szukałam. A teraz kiedy go znalazłam to on myśli że nie żyje. Potrzebuje jego przyjaźni, bo tylko mu mogę naprawdę zaufać. Cały czas płakałam, bijąc się z myślami. Nagle usłyszałam że ktoś wchodzi do pokoju, więc jeszcze bardziej przycisnęłam moją twarz do poduszki.

-Blanka. Co się stało?Czemu płaczesz?-usłyszałam zatroskany głos przyjaciółki.

-Co jej jest?

-Wyjdźcie stąd i zostawcie nas same. Dobrze.-Podniosła głos na chłopaków, który jak tylko tu weszła podążali za nią jak cień. Posłuchali jej i wyszli.-Skarbie powiedz, co ci jest? Martwię się o ciebie.

Nie mogę dalej przed nią kryć powodu mojego przyjazdu tutaj. Postanowiłam że teraz wszystko jej powiem.

-Dobrze, ale niech to zostanie między nami.- Pokiwała głową a ja zaczęłam mówić dalej.- A więc wróciłam tu tylko dlatego żeby odnaleźć przyjaciela, którego straciłam po tym jak policja zabrała mnie z powrotem do Polski. Daj mi dokończyć.-Chciała mi już przerwać, ale ja najpierw muszę jej to wszystko powiedzieć.- Przez długi czas mnie szukali bo uciekłam z Domu dziecka. Jak tylko znalazłam się tam z powrotem zamknęli mnie na klucz, zabrali wszystko co było związane z moim przyjacielem i zabronili wychodzić bez nadzoru. Byłabym tam jeszcze do tej pory gdyby nie moja ciocia, która się mną zaopiekowała i pozwoliła wrócić, abym mogła go odnaleźć. A teraz kiedy w końcu go znalazłam on myśli że nie żyje. Ja potrzebuje jego przyjaźni. Tylko mu tak naprawdę ufam. On był dla mnie prawdziwym przyjacielem. Rozumiesz...-Skończyłam jej opowiadać moja historie i momentalnie zaczęłam płakać.

-Spokojnie. Jakoś ci pomogę, tak samo jak ty pomogłaś mi. Musimy trzymać się razem. A teraz obetrzyj łzy i chodź ze mną na dół. Wszyscy się o ciebie martwią.

Pokiwałam głową i poszłam razem z przyjaciółką do reszty towarzystwa. 

Znalazłam przyjaciela, którego tak długo szukałam, ale moja droga jeszcze nie dobiegła końca. Lecz teraz nie będę kroczyć nią sama bo znalazłam towarzysza. Tylko czy uda mi się na nowo zaprzyjaźnić z Liam'em i wszystko będzie jak dawniej...?

______________________________________________

No i oto taki 7 rozdział. Wreszcie poznaliśmy tajemniczego Friend. Jak myślicie co będzie dalej?

A teraz ważne!!!

Jutro nie będzie nowego rozdziału bo jadę na imieniny do dziadka i zostanę tam jeszcze na jakieś 5 dni. Więc kolejny rozdział pojawi się za ok. tydzień. Oczywiście żeby wam to zrekompensować postanowiłam że napisze ,oprócz rozdziału 8, imagin z bohaterem którego wymienicie w komentarzu. Więc czekam na wasze komentarze i pozdrawiam was bardzo gorąco.<33